زینب کبری علیهاالسلام خطاب به مردم کوفه

زینب کبری علیهاالسلام خطاب به مردم کوفه: ای مردم کوفه، ای مردمان حیله گر و خیانت کار! گریه می‌کنید؟! اشک چشمانتان خشک نشود و ناله‌هایتان آرام نگیرد. همانا که کار شما مانند آن زنی است که رشته ی خود را پس از محکم بافتن، یکی یکی از هم می‌گسست ، شما نیز سوگندهای خود را در میان خویش، وسیله‌ی فریب و تقلب ساخته‌اید.

تردیدی نیست که انسان پس از مواجهه با یک حادثه دردناک و تأسف‌آور و یا شنیدن نقل آن گریه کند و صد البته که هر کس دلی در سینه داشته باشد، با شنیدن فاجعه‌ی کربلا و عاشورا متأثر شده و چه بسا گریه کند و زیاد هم گریه کند.

اما ما باید دقت کنیم که نه تنها تبعیت، همراهی و اشتیاق به امامان و از جمله "امام زمان"‌، حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه، از نوع امام‌خواهی کوفیان نباشد، بلکه گریه‌های ما در مصیبت‌های سیدالشهداء و خاندان و یارانش نیز از نوع گریه‌ی اهل کوفه نباشد. آنها خود مسبب این فاجعه شدند و وقتی بخشی از حاصل کار خود را دیدند، احساسات‌شان برای لحظاتی متأثر شد و گریه کردند. پس آن اشک بر حسینی (ع) که سبب احیا و بیداری دل و ریختن گناهان می‌شود، اشک کوفیان نیست.