مراسم شهاد ت امام جعفر صادق (ع) 20/5/94
ماه رمضان
احادیث این بخش با توجه به منابع ذکر شده در نرم افزار "جامع الاحادیث نور" بازبینی و به روز شده اند.
|
خیلی از ما با شنیدن نام امام حسین علیه السلام یا امام علی علیه السلام دلمان می لرزد با امام رضا علیه السلام که انس مدام داریم گاه گاهی هم دعایی برای فرج آقا امام زمان (عج) می کنیم خلاصه هر کدام از ما با یکی از ائمه عزیزمان مأنوسیم طلب حاجت می بریم و متوسل می شویم و انتظار عنایت داریم.
اما شاید تعداد کسانی که با پیامبر مهر و رحمت حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله) مأنوس باشند کمتر باشد، و این دوری و مهجوری از آن حضرت نه از اساعه ادب است و نه نادیده گرفتن مقام والای ایشان شاید از جلال و جبروت حضرتش باشد که گاهی دوری می کنیم کمتر توسل می کنیم و کمتر با ایشان درد دل می کنیم.
درست است که ما روزانه بارها و بارها نام مبارک ایشان را بر زبان جاری می کنیم و سلام و درود می فرستیم اما رابطه عاطفی ما با ایشان چقدر است؟
چند بار آمده ایم و دردمان را به مهربانترین وجود هستی گفته ایم؟ تا چشممان به گنبد سبز حرم مطهرشان می افتد با حسرت نگاه می کنیم که کی می شود از نزدیک چشمانمان منور به آن گنبد سبز بهشتی شود؟ خب چرا یادمان می رود که هر لحظه و در هر کجا که باشیم می توانیم با پیامبر مهربانی ها صحبت کنیم، طلب عنایت کنیم و از مصاحبت با ایشان بهره ها ببریم ...
خلاصه مطلب این که ماه شعبان همان طور که بارها و بارها شنیده ایم ماه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است.
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: شَعبانُ شَهری و رَمَضانُ شَهرُ اللّه ِ فَمَن صامَ شَهری کُنتُ لَهُ شَفیعا یَومَ القِیامَةِ؛ (بحار الأنوار، ج 97 ، ص 83)؛ شعبان، ماه من و رمضان ماه خداوند است. هر که ماه مرا روزه بدارد، در روز قیامت شفیع او خواهم بود.
این ماه فرصت مناسبی است که ما بیاییم و یک ارتباط جدید با پیامبرمان برقرار کنیم در یک برهه از زمان قرار گرفته ایم که ایشان خود می فرمایند این زمان اختصاص به ایشان دارد.
باید سعی کنیم هر طور که می توانیم به ایشان نزدیک شویم اگر دقت کرده باشید ماه رجب در عرض چشم بر هم زدنی گذشت و ماه شعبان هم به سرعت دارد سپری می شود چقدر خوب است که در این ماه قدر و ارزش فرصت ها را بدانیم و امسال در حالی که عنایت پیامبر رحمت را هم با خود داریم وارد ماه مبارک رمضان بشویم.
امام صادق علیه السلام فرمودند: «هرکس بر پیغمبر و آل پیغمبر در هر روز صد بار صلوات بفرستد، هفتاد فرشته او را در میان گیرند و آن صلوات را برای رساندن به رسول اللّه صلی الله علیه و آله از رفیق خود سبقت می گیرند»
صلوات درود برتر است و صلوات بهترین راه اظهار ارادت به پیشگاه اهل بیت اطهار علیهم السلام است و از این راه متقابلاً آدمی چه در دنیا و چه در آخرت، مورد عنایت آنان قرار می گیرد.
صلوات نشانه محبت به حبیب خداست. صلوات باعث تقرب به خدا و رسول خدا میشود. از صلوات، در روایات به عنوان «برترین اعمال» یاد شده است چرا که صلوات عملی است که خداوند و فرشتگان هم انجام می دهند: «إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا» (سوره: الاحزاب آیه: 56)؛ خدا و فرشتگانش بر پیامبر صلوات می فرستند ای کسانی که ایمان آورده اید، بر او صلوات فرستید و سلام کنید، سلامی نیکو.
از «عبدالله بن مسعود» آوردهاند که گفت: هان اى بندگان خدا! هرگاه به پیامبرش درود فرستادید، درودى شایسته و نیکو نثارش سازید؛ چرا که نیک مىدانید که این درود شما به حضور آن حضرت رسانده مىشود؛
گفتند: به ما بیاموز که چگونه درود و صلوات بر او نثار کنیم؟
او گفت: دو دست خود را نیایشگرانه به بارگاه خدا بردارید و بگویید:
اللّهم اجعل صلواتک و رحمتک و برکاتک على سیّد المرسلین و امام المتّقین و خاتم النّبیین محمد عبدک و رسولک امام الدّین و قائدالخیر و رسول الرحمة.
اللّهم البعثه مقاماً محموداً یغبط به الالون والاحرون؛ اللهم صل على محمد و آل محمد، کما صلیت على ابراهیم و آل ابراهیم انک حمید مجید. ( ترجمه تفسیر مجمع البیان ذیل آیه 56 سوره احزاب)؛
«بارخدایا، درود و سلام و رحمت و مهر و لطف و برکاتت را بر سالار فرستادهشدگان، پیشواى پرواپیشگان و پایانبخش پیامآورانت محمد(صلی الله علیه و آله)، آن بنده برگزیده، پیامبر گرانمایه، پیشواى دین حق، راهنماى هر نیکى و شایستگى و رسول رحمت و بخشایش قرار ده! خداوندا! او را بر مقام و موقعیت والا و پرشکوهى برانگیز که پیشینان و پسینیان بر عظمت او در بارگاه تو حسرت خورند.
بارخدایا! بر محمد و خاندانش درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و خاندانش درود فرستادى، چرا که تویى که در خور ستایش و بزرگى هستى. »
همانطور که در روایات بالا ذکر شد این سلام و صلوات ما خدمت حضرت ختمی مرتبت ارائه می شود پس چقدر خوب است که وقتی سلامی می فرستیم سراپا گوش باشیم تا جوابش را هم بشنویم نه لغلغه زبان ذکری بگوییم و با بی اعتنایی رد شویم.
وقتی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند: «شعبان، ماه من است» حتما دنیایی حکمت پشت آن نهفته است، چقدر خوب است اگر در این ماه تلاش کنیم تا برکات نهفته در این ماه شریف به ما هم برسد اگر توان روزه گرفتن و نماز مستحبی نداریم ، ذکر شریف "صلوات" و مخصوصا "صلوات شعبانیه "را دریابیم
درباره ذکر صلوات و ارزش و برکات آن روایات بسیار زیادی وارد شده است که در اینجا جهت رعایت اختصار به دو روایت اشاره می کنیم:
«عَن الصادق علیه السلام: من صلّی علی النبی و آله مائة مرّة فی کلّ یوم أسداها سبعون ملکاً یبلغها إلی رسول اللّه صلی الله علیه و آله قبل صاحبه».( بحارالانوار،ج 91،ص 63،ح 52)
امام صادق علیه السلام فرمودند: «هرکس بر پیغمبر و آل پیغمبر در هر روز صد بار صلوات بفرستد، هفتاد فرشته او را در میان گیرند و آن صلوات را برای رساندن به رسول اللّه صلی الله علیه و آله از رفیق خود سبقت می گیرند».
قال رسول اللّه صلی الله علیه و آله: «من صلی علی مرة فتح اللّه علیه باب من العافیة؛ کسی که یک بار به گونه ای خالصانه و خداپسند بر من درود نثار کند پروردگار حکیم دری از تندرستی و عافیت را به روی او می گشاید».(بحارالانوار،ج 91،ص 63)
نتیجه
وقتی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند: «شعبان، ماه من است» حتما دنیایی حکمت پشت آن نهفته است، چقدر خوب است اگر در این ماه تلاش کنیم تا برکات نهفته در این ماه شریف به ما هم برسد اگر توان روزه گرفتن و نماز مستحبی نداریم، ذکر شریف "صلوات" و مخصوصا "صلوات شعبانیه "را دریابیم. که در برکات آن کتاب ها نوشته اند باشد که عنایت خداوند متعال و توجهات خاص حضرت محمد صلی الله علیه و آله را به دست آوریم. إن شاءالله تعالی
امّ سلمه همسر رسول خدا صلوات
اللّه علیه حکایت کند:
در آن روزهائى که حضرت ، در بستر مرض و آن ناراحتى که سبب
فوت و شهادت حضرتش شد، به بعضى از اطرافیان خود فرمود:
دوست مرا بگوئید بیاید،
عایشه شخصى را به دنبال پدرش ابوبکر فرستاد و چون او وارد شد حضرت رسول صورت خود را
از او برگرداند و اظهار داشت :
دوست مرا بگوئید بیاید، پس حفصه شخصى را به دنبال
پدرش عمر فرستاد و چون عمر وارد شد، نیز حضرت صورت خود را برگرداند و
فرمود:
دوست مرا بگوئید بیاید، در این هنگام فاطمه زهراء سلام اللّه علیها،
شوهرش علىّ بن ابى طالب علیه السلام را به حضور پدرش فرستاد؛ چون علىّ علیه السّلام
وارد شد حضرت از جاى برخواست و از ورود علىّ علیه السلام تجلیل نمود و او را در بغل
گرفته و به سینه خود چسبانید.
پس از آن علىّ علیه السلام اظهار داشت : پیامبر
خدا صلّى اللّه علیه و آله هزار حدیثِ علمى به من تعلیم نمود که از هر یک از آن ها
هزار رشته دیگر باز مى شود تا جائى که من و پیامبر عرق کردیم و عرق آن حضرت بر من و
عرق من بر آن حضرت جارى گشت .(31)
هچنین شاذان قمّى
در کتاب خود آورده است :
روزى پیامبر خدا صلّى اللّه علیه و آله ، در جمع اصحاب
خود نشسته بود که ناگهان شخصى از طایفه بنى تمیم به نام مالک بن نویره به حضور
ایشان وارد شد و به آن حضرت خطاب کرد و اظهار داشت : ایمان و مبانى اسلام را به من
تعلیم فرما تا با عمل به آن رستگار گردم .
حضرت رسول صلّى اللّه علیه و آله ،
فرمود: باید شهادت دهى بر این که خدائى جز خداى یکتا نیست و او شریکى ندارد، همچنین
گواهى دهى که من محمّد رسول خدا هستم ، دیگر آن که روزى پنج مرتبه نماز بخوانى و
ماه رمضان را روزه بگیرى و زکات و خمس اموالت را بپردازى و حجّ خانه خدا انجام دهى
، ضمناً در مجموع ولایت و امامت جانشین مرا که علىّ بن ابى طالب و یازده فرزندش مى
باشند بپذیرى .
و احکام و دستورات اسلام را مورد عمل قرار دهى و موارد حلال و
حرام را رعایت نمائى و حقّ کسى را ضایع و پایمال نکنى .
حضرت پس از آن که بسیارى
از دیگر احکام و حقوق فردى و اجتماعى را برشمرد و تذکراتى را بیان نمود، مالک بن
نویره عرضه داشت : یا رسول اللّه ! من خیلى فراموش کار هستم ، تقاضامندم یک مرتبه
دیگر آن ها را تکرار فرما، حضرت هم قبول نمود و آنچه را فرموده بود بازگو
نمود.
و چون مالک بن نُوَیره خواست از محضر مبارک رسول خدا خارج شود، حضرت
فرمود: هر کس بخواهد یکى از مردان بهشتى را ببیند، به این شخص نگاه کند.
ابوبکر
و عمر که در آن مجلس حضور داشتند بلند شدند و با سرعت به دنبال مالک حرکت کردند؛
وقتى به او رسیدند، گفتند: رسول خدا فرمود: تو اهل بهشت هستى ، اینک از تو
تقاضامندیم از درگاه خداوند براى ما استغفار و طلب آمرزش نما.
مالک گفت : رحمت و
آمرزش خداوند شامل شما نگردد، چون رسول خدا را که صاحب شفاعت و مقرّب الهى است رها
کرده اید و به من پناه آورده اید.
لذا ابوبکر و عمر با ناراحتى برگشتند و پیش از
آن که حرفى بزنند، حضرت تبسّمى نمود و فرمود: به راستى سخن حقّ تلخ است .(32)